Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

(wzbogacić się)

См. также в других словарях:

  • wzbogacać się – wzbogacić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się bogatym, powiększać swój majątek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzbogacić się na handlu, na operacjach giełdowych. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wzbogacić — dk VIa, wzbogacićcę, wzbogacićcisz, wzbogacićać, wzbogacićcił, wzbogacićcony wzbogacać ndk I, wzbogacićam, wzbogacićasz, wzbogacićają, wzbogacićaj, wzbogacićał, wzbogacićany 1. «uczynić kogoś bogatszym, majętniejszym» Spadek bardzo ich wzbogacił …   Słownik języka polskiego

  • obłowić się — dk VIa, obłowić sięwię się, obłowić sięwisz się, obłowić sięłów się, obłowić sięwił się rzad. obławiać się ndk I, obłowić sięam się, obłowić sięasz się, obłowić sięają się, obłowić sięaj się, obłowić sięał się, pot. «dużo zyskać, dużo zarobić,… …   Słownik języka polskiego

  • obrosnąć — dk Vc, obrosnąćnę, obrosnąćrośniesz, obrosnąćrośnij, obrosnąćrósł, obrosnąćrosła, obrosnąćrośli, obrosnąćrósłszy obrastać ndk I, obrosnąćam, obrosnąćasz, obrosnąćają, obrosnąćaj, obrosnąćał, obrosnąćany 1. «rosnąc, wyrastając pokryć coś, wyrosnąć …   Słownik języka polskiego

  • zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film …   Słownik języka polskiego

  • porobić — dk VIa, porobićbię, porobićbisz, porobićrób, porobićbił, porobićbiony 1. «wykonać wiele czegoś, jedno po drugim; dokonać wielu czynności; także o wielu osobach: zrobić coś» Porobić notatki z wykładu. Porobić porządki, sprawunki, zakupy,… …   Słownik języka polskiego

  • nabić — dk Xa, nabićbiję, nabićbijesz, nabićbij, nabićbił, nabićbity nabijać ndk I, nabićam, nabićasz, nabićają, nabićaj, nabićał, nabićany 1. «zadać komu wiele razów, uderzyć kogo wiele razy; stłuc, zbić» Tak cię nabiję, że popamiętasz. Nabili go tak,… …   Słownik języka polskiego

  • napchać — dk I, napchaćpcham, napchaćpchasz, napchaćpchają, napchaćpchaj, napchaćpchał, napchaćpchany napychać ndk I, napchaćam, napchaćasz, napchaćają, napchaćaj, napchaćał, napchaćany «wtłoczyć, wepchnąć coś do czegoś; wypełnić coś czymś, zwykle… …   Słownik języka polskiego

  • dorobić — dk VIa, dorobićbię, dorobićbisz, dorobićrób, dorobićbił, dorobićbiony dorabiać ndk I, dorobićam, dorobićasz, dorobićają, dorobićaj, dorobićał, dorobićany 1. «zrobić, przyprawić coś brakującego; zrobić coś dodatkowo, jako dodatek do czegoś»… …   Słownik języka polskiego

  • naładować — dk IV, naładowaćduję, naładowaćdujesz, naładowaćduj, naładowaćował, naładowaćowany rzad. naładowywać ndk VIIIa, naładowaćowuję, naładowaćowujesz, naładowaćowuj, naładowaćywał, naładowaćywany 1. «ładując wypełnić coś po brzegi; zatłoczyć, wypełnić …   Słownik języka polskiego

  • piórko — n II, N. piórkokiem; lm D. piórkorek 1. zdr. od pióro a) w zn. 1: Szare, pstre, kolorowe, błyszczące, mieniące się piórka. Piórka wróbla, sikorki. Kurczęta stroszyły piórka. Kapelusz z zielonym piórkiem. Boa z łabędzich piórek. ◊ …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»